Generał Helmuth von Pannwitz (1898-1947). Nazywany “ostatnim rycerzem Europy”. Ukończył Szkołę Kadetów w Wahlstatt, tą samą co Manfred von Richthofen. Uczestnik dwóch wojen światowych, już w pierwszej odznaczony jako szesnastoletni podporucznik Żelaznym Krzyżem II Klasy. Dowódca 1 Kozackiej Dywizji Kawalerii później XV Kozackiego Korpusu Kawalerii – który walczył m.in. pod Stalingradem.W lutym 1943 zwołano w Słowenii Kongres Kozacki. Podczas obrad Helmuth von Pannwitz został wybrany na Najwyższego Atamana Polowego. (tytuł ten nosili również rosyjscy monarchowie). W historii Kozaków Pannwitz był jedynym cudzoziemcem, którego spotkał ten zaszczyt. Pod koniec wojny Korpus walczył w Austrii, gdzie doszło do tzw. “zdrady Kozaków” przez Brytyjczyków.
Zdrada Kozaków czyli ciemne sprawki Aliantów Zachodnich. Zdarzenie to wiąże się postacią niemieckiego generała,dowódcy i atamana von Pannwitza. Kozacy w niemieckiej służbie to pojęcie umowne. To nie Ukraińcy lecz w większości Biali Rosjanie – antykomuniści. W wyniku porozumień jałtańskich Alianci Zachodni zobowiązani byli do przekazania wszystkich radzieckich obywateli ze swoich stref okupacyjnych Stalinowi. Ogólnie wysłano do ZSRR około 50 tys. Kozaków. Duża ich część to uciekinierzy lub ich dzieci z czasów rewolucji październikowej, bez sowieckiego obywatelstwa i nie mające żadnych związków z ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego było to działanie nielegalne. Brytyjczycy wykazali się sporą nadgorliwością w stosunku do sowieckiego sojusznika. Gen.von Pannwitz mimo angielskich gwarancji również został przekazany Sowietom i powieszony w styczniu ’47.